Z przymrużeniem oka można by powiedzieć, że obowiązuje tu zasada „wasal mojego wasala nie jest moim wasalem”. A przecież nie tak dawno władze województwa przekonywały, że wydzielenie spółek z PKS Wschód przyniesie same korzyści. Korzyści są – finansowe – na pewno są, ale dla członków zarządów czterech spółek… »Ród smoka« jest oparty na wcześniejszych wydarzeniach z dziejów Anglii – podkradałem dość swobodnie z okresu zwanego Anarchią". Przyjrzyjmy się więc podobieństwom między dziejami Znajdź odpowiedź na Twoje pytanie o Wyjaśnij co oznaczała średniowieczna zasada: Wasal mojego wasala nie jest moim wasalem. majaleszczynska11 majaleszczynska11 01.03.2023 Prof. Andrzej Nowak o rządzie D.Tuska:"To jest po prostu grupa pętaków." D.Tusk usiłował wczoraj obrazić terminem tylko dla niego i jego ekipy zarezerwowanym! Czy pętak pętaków ma prawo kogokolwiek nazywać pętakiem?! Nie ma takiej siły, aby wasal Moskwy i Berlina mógł kogokolwiek obrazić słowem pętak! Tusk, Komorowski. Fakt komendacji obu tych panów jest bezsporny. No to tak, główną różnicą była zasada, która obowiązywała na wyspach w innej formie niż na kontynencie, a mianowicie wasal mojego wasala jest moim wasalem, w przeciwieństwie do kontynentalnej, gdzie wasal drugiego stopnia(czy tarczy, jak ich w Rzeszy oznaczano) nie był już wasalem korony. Wszystko według zasady wasal mojego wasala nie jest moim wasalem (w Anglii było odwrotnie wasal wasala był wasalem seniora) Załącznik=> Sam rysowałem żeby nie było że z neta;p W³ADZA KRÓLEWSKA -monarchia stanowa : charakter publicznoprawny , udzia³ wykszta³conych prawników (legistów - urzêdnicy); poddañstwo publicznoprawne ca³ego narodu królowi ; przekreœlenie zasady „wasal mojego wasala nie jest moim wasalem“ ; zasada „król jest cesarzem w swoim królestwie“(suwerennoœæ króla , wyeliminowane mój szef jest bardzo biedny/na tle innych szefów z krajów starej europy np/jeździ tym swoim trzyletnim volvo/pod zakładem parkuje swój motocykl buggati czy coś/rekompensuje sobie swoje lęki tym/że mnie nie widzi/gdy przechodzi obok mojego miejsca pracy/kontaktuję się z nim tylko za pośrednictwem pani menadżer/głupia pizda/wasal mojego wasala nie jest moim wasalem/ Uroczystą ceremonią przekazania lenna była inwestytura. Później wasal to osoba, która złożyła hołd i przysięgę na wierność. Z uwagi na obowiązywanie zasady w feudalizmie europejskim "Wasal mojego wasala nie jest moim wasalem", stosunki lenne tworzyły skomplikowaną strukturę społeczną na terenach kontynentalnej Europy. 724 views, 12 likes, 6 loves, 0 comments, 3 shares, Facebook Watch Videos from Zespół Szkół im. Narodów Zjednoczonej Europy w Polkowicach: HISTORYCZNE BOmxao. 1. Senior mógł mianować swego wasala. Wasal dostawał część majątku ( lub całość). Senior mógł mieć kilku umowy następowało przez zawarcie układu lennego lub nadanie lenna. Wasal składał przysięgę wierności lennej, a pan lenny - suzeren wręczał mu rękawicę, laskę lub kopię, stanowiącą symbol oddania mu lenna, była to tzw. inwestytura. Początkowo umowa wygasała wraz ze śmiercią jednej ze stron. 2. Oznacza to że jeśli masz wasala. On ma natomiast swojego wasala, to oznacza że wasal podwładny twojemu nie jest twoim wasalem . Ty -----> twój wasal-------> jego wasal ✔ Ty -----> twój wasal i jego wasal są twoi ❌ Między osobami możnymi, posiadającymi ziemie, a ludźmi pozbawionymi środków do życia, w okresie wczesnego średniowiecza, zaczęły się kształtować stosunki lenne. Grupa zubożałych osób oddawała się pod opiekę możnych, a w zamian za to zobowiązywała się do różnych posług. Taką instytucję określano mianem komendacji. Każda umowa pomiędzy seniorem (osoba zobowiązująca się do opieki, możny), a wasalem (osoba oddająca się w opiekę i zobowiązana do wypełniania posług), musiał odbyć się według ściśle określonych reguł. W czasie przysięgi wasal klęczał przez seniorem. Jego ręce były złożone w rękach seniora i w takie sytuacji składał przysięgę wierności. Umowa, albo też stosunek lenny pomiędzy tymi dwoma osobami, miał charakter nierozerwalny i był dożywotni. Jedynie na życzenie seniora mógł zostać rozwiązany. Stosunek lenny uważany był za rozwiązany z winy seniora, gdy ten naruszał posiadanie ziemi przez wasala, zagrażał jego życiu, albo naruszył jego honor lub jego rodziny. Na wasala oprócz użytkowania ziemi, nadanej mu przez seniora, spadał obowiązek służby wojskowej. Nadanie ziemi wasalowi przez seniora określano mianem beneficjum. W IX wieku obie instytucje, a więc komendacja i beneficjum, przekształciły się w lenno, które nazywano także feudum. Wasal mimo że stawał się użytkownikiem nadanej mu ziemi, nie był jej właścicielem. Nie mógł więc swobodnie nią dysponować, a zasady jej wykorzystania określała umowa. W momencie śmierci której z jej stron, albo wasala lub seniora, stosunek lenny ustawał. Z czasem jednak wykształcił się proceder dziedziczenia zobowiązań lennych. Lenno mogło być dziedziczone przez najstarszego syna. W tej sytuacji pojawił się problem zaopatrzenia pozostałych, młodszych potomków zmarłego. Pojawiła się możliwość podziału lenna pomiędzy synów, a najstarszy z nich stawał się ich reprezentantem na zewnątrz w stosunkach z seniorem. W przypadku braku męskich potomków lenno mogły dziedziczyć kobiety. Potomkowie wasala po jego śmierci przejmowali jego zobowiązania wobec seniora. W późniejszych wiekach wasal, pod warunkiem zatrzymania odpowiednio wielkiej posiadłości ziemskiej, aby mógł wypełnić swoje zobowiązania wobec seniora, mógł stać się seniorem dla innych osób, którym z posiadanej przez siebie włości wydzielał ziemię. Lenny stosunek był zawiązany na zasadzie umowy. W zamian za wierność i lojalność seniora nadawał wasalowi ziemię. Podczas zawierania umowy dochodziło do złożenia hołdu lennego (homagium), w czasie którego wasal składał seniorowi uroczystą przysięgę. Po tym następowała druga część ceremonii tzw. inwestytura, w czasie której senior wręczał wasalowi przedmiot, który miał symbolizować otrzymane przez niego lenno (w przypadku lenn świeckich była to miecz, w przypadku lenn duchowych – pastorał). Na każdej ze stron kontraktu ciążyły zobowiązania. Wasal składając przysięgę wierności i otrzymując ziemie, zobowiązywał się do służby wojskowej (auxilium), do udzielania seniorowi rady (consilium), do uczestnictwa w naradach oraz w sądzie lennym, a także w ściśle określonych przypadkach do finansowych świadczeń (np. za odnowienie lenna, czy wykupienie seniora z niewoli). Z kolei na seniorze spoczywały następujące obowiązki: zapewnienie wasalowi spokojnego użytkowania nadanej mu ziemi, opieka nad nim (głównie sądowa) oraz lojalny do niego stosunek. Z chwilą gdy któraś za stron nie wywiązywała się z nałożonych na nią obowiązków, każde odstępstwo od zawartej umowy było traktowane jako zdrada (felonia). Gdy jej autorem stał się wasal, tracił swoje lenno, gdy obowiązki zaniedbywał senior, stosunek lenny był rozwiązywany. Decyzje należały do sądu parów. Senior, w zależności od jego zamożności, mógł posiadać wielu wasali. Wraz ze swoimi wasalami tworzył grupę lenną. Grupa był zorganizowana na zasadzie hierarchiczności. Na jej czele stał senior, później jego wasale, wasale jego wasali itd. Na dole drabiny znajdowali się chłopi, których z panem nie łączył stosunek lenny, a poddańczy. Lenna struktura została oparta na zasadzie: „Wasal mojego wasala nie jest moim wasalem”. System taki znalazł zastosowanie we Francji i w Niemczech. Nie był jednak stosowany w Anglii. Tutaj zastosowano przeciwnie brzmiącą regułę, że „wasal mojego wasala jest moim wasalem”. Tak brzmiąca i stosowana zasada doprowadziła do centralizacji władzy królewskiej, od jej wzmocnienia. W innych z wymienionych państw, obserwowano natomiast rozdrobnienie feudalne i upadek władzy królewskiej. System lenny był charakterystyczny dla Europy Zachodniej. To właśnie w tych krajach powstały stosunki na nim oparte. Z czasem w tych państwach doszło do rozdrobnienia feudalnego. Monarchowie odjęli walkę o zjednoczenie państw i osłabienie władzy innych seniorów. W okresie pełnego średniowiecza obserwujemy, że system lenny, chyli się powoli ku upadkowi, wzrasta pozycja władcy w państwie. Z czasem instytucja lenna utrzyma się w Europie tylko jako specyficznie pojęta własność ziemska. Historia System lenny Kształtowanie się systemu feudalnego we wczesnośredniowiecznej Europie. Europa wszesnośredniowieczna między uniwersalizmem, a partykularyzmem. Władca (senior), a wasal, stosunki lenne. Feudalizm Informacje wstępnePowstanie wielkiej własności ziemskiejStosunek lennyStosunki gospodarcze w państwie feudalnymStosunki społeczne w państwie feudalnym i jednak zniszczyło to głowę do tego stopnia, że nigdy nie potrafiłam siebie ocenić pozytywnie. Gdy ludzie na mnie patrzyli zawsze myślałam, że się do śmieją. Do dziś nie lubię, gdy ktoś na mnie patrzy zbyt długo. Byłam typem pomocnej dziewczyny, potrafiłam spędzać miesiące na pomaganiu uzależnionym ludziom, bo sama to przychodziłam. Typem "ziomala", nigdy "dziewczyny". Z wiekiem do tego przywykłam do tego stopnia, że wielokrotnie nie umiałam odczytać emocji drugiej osoby. Do dziś mam wrażenie jakbym była "ziomkiem" i nie mam podejścia "nie napiszę pierwsza, mężczyzna to musi zrobić". Czasem pewnie czytając moje wpisy możecie myśleć, że jem dziewczyną co szuka tu atencji typu - spermiarze. Nie. Obrałam sobie Wykopka za cel poznania ludzi. Wymienienia się zdaniami, poglądami, czasem przemyśleniami. Zdjęcie? Zdjęcia dodaje dla większego zasięgu. Często ludzie mi piszą, że wydaję się sympatyczna, zgadzam się. Zawsze chętnie porozmawiam - jeśli mam czas. Czuję się jak przegryw, choć mogłoby się nie wydawać, bo przecież dodam zdjęcie mordy, czasem ktoś napisze coś miłego, no i jestem różowa. To jak mogę być przegrywem? Mogę. Bo to siedzi w mojej głowie. Czuję się często gorsza, bo przecież na ulicy chodzi tyle pięknych kobiet, więc zawsze widzę siebie w tej gorszej stronie. Nie mam wyczucia mody, dobierania ubrań i w ogóle jestem totalnie pozbawiona gustu. Jeśli czymś się w życiu wyróżniam to byciem outsiderem. Otóż. Do czego zmierzam? Warto pamiętać, że niektóre słowa potrafią kogoś dobić na kilka lat. Warto też pamiętać, że oceniając innych nie możemy oceniać ich na podstawie "Ja na Twoim miejscu...", bo każdy jest inny, ma inną psychikę, punkt widzenia i bagaż doświadczeń. Więc jestem tutaj czując się jak przegryw i mam do tego prawo, ale staram się czasem wnieść coś pozytywnego lub neutralnego. Nie zamierzam zaprzestać tego tagu, dużo miłych ludzi tu poznałam i wierzę w pozytywne strony tego portalu. A zdjęcia będą dodawane, bo to, że jestem różowy nie może być wyznacznikiem tego czy mogę, czy nie powinnam, czy to właściwe. To portal dla każdego, można tu dodawać różne wpisy, więc ja zrobiłam sobie tu "miniInstaStory". Kto czyta to dziękuję, kto dodaje na czarną rozumiem, kto zgłasza ma do tego prawo, kto blokuje to też jego wybór. Miłego wieczorku, chciałam się trochę wytłumaczyć ( ͡º ͜ʖ͡º) System feudalny W średniowieczu pozycję społeczną obywateli ustalano ze względu na ilości ziemi, jaką mieli w posiadaniu. Wasal – zazwyczaj był nim rycerz bądź osoba duchowna, która otrzymała od władcy jakąś część posiadanych ziemi. W ten sposób chciał zdobyć jego przychylność. W zamian za otrzymane tereny wasal musiał udzielać wsparcia zbrojnego, a także służyć radą swojemu królowi. Każdy z nich miał swoich ludzi, którzy byli mu podporządkowani, jednak więzi pomiędzy nimi a władcą nie były zbyt silne, a każdy podwładny miał służyć jedynie swojemu seniorowi. Na skutek tego w Europie Zachodniej zaczęła obowiązywać zasada mówiąca o tym, że „wasal mego wasala nie jest moim wasalem”. System feudalny – był to system społeczny określający zależności pomiędzy wasalami a ich zwierzchnikami. Jego nazwa bierze się z łacińskiego feudum, co oznacza lenno. Według zasad obowiązujących w tym systemie lenno w postaci ziemi przekazywane było podczas ceremonii – hołdu lennego. Symbolem nadania ziemi była wówczas chorągiew, włócznia oraz dokument to potwierdzający. Stan – to grupa społeczna posiadająca własne prawa i przywileje. W Europie istniały cztery takie grupy, tworzące tzw. drabinę feudalną. Były to: - rycerstwo, - duchowieństwo - mieszczaństwo, - chłopi. Każdy rycerz musiał mieć herb i własnego konia, zbroję i broń, którą miał walczyć z przeciwnikiem, w związku z czym ciągle doskonalił swoje umiejętności Rycerze posiadali kilkuosobowe oddziały, które musieli utrzymywać. Bogacili się poprzez uzyskanie renty feudalnej, jaką płacili im chłopi, a także zyskując od władców dobra ziemskie. Zobowiązani byli przestrzegać wszystkich zasad zawartych w kodeksie rycerskim, który nakazywał im - walkę w obronie własnego kraju i wyznawanej religii, - ochronę własnego honoru, - rozsławianie imienia damy swego serca poprzez czyny szlachetne. Sławni średniowieczni rycerze: - Cyd – szlachetny rycerz walczący z muzułmanami, którego czyny były sławione na terenie Hiszpanii; - Zawisza Czarny; - król Artur; - Karol Wielki. Monarchia patrymonialna – ustrój, według którego państwo jest własnością osoby rządzącej. Monarchia stanowa – ustrój istniejący w Koronie Królestwa Polskiego, która została zjednoczona przez Władysława Łokietka. Według niego państwem było terytorium zamieszkiwane przez ludność mającą własne prawa i zwyczaje. Na jego mocy władca mógł przekazywać niektóre swoje uprawnienia osobom pochodzącym z wyższych stanów, które z kolei miały prawo do podejmowania decyzji w sprawach państwowych. 1215 rok – w Anglii król Jan bez Ziemi wydaje akt, zwany Wielką Kartą Swobód, na mocy którego władca ogranicza władzę monarszą, a rycerze otrzymali wiele przywilejów. Powyższy materiał został opracowany przez Przeczytanie i zapamiętanie tych informacji ułatwi Ci zdanie klasówki. Pamiętaj korzystanie z naszych opracowań nie zastępuje Twoich obecności w szkole, korzystania z podręczników i rozwiązywania zadań domowych.